Sommige Europese steden geven hun oude trams weg of verkopen ze omdat ze hun openbaar vervoer willen moderniseren of oude wagons afdanken. De afnemers van tweedehands trams kopen werkende tramstellen voor een redelijke prijs en kunnen er tegelijk prat op gaan dat ze groen en modern openbaar vervoer aanbieden. Maar die hele handel kan een neokolonialistisch tintje krijgen wanneer het rijke Westen winst maakt door afgedankte trams te slijten in het minder fortuinlijke Oosten. In ieder geval is oude tramstellen – die makkelijk veertig tot vijftig jaar meekunnen – blijven gebruiken een duurzame manier om met vervoersinfrastructuur om te gaan.